Ζιροντέ Τριοζόν, Αν Λουί

(Anne Louis Girodet Trioson, Μονταρζί 1767 – Παρίσι 1824). Καλλιτεχνικό ψευδώνυμο του Γάλλου ζωγράφου Αν Λουί Ζιροντέ ντε Ρουί. Παρότι υπήρξε μαθητής του Ζακ Λουί Νταβίντ, απομακρύνθηκε από το νεοκλασικό πνεύμα του δασκάλου του, προοιωνιζόμενος ορισμένες εξελίξεις της ρομαντικής τέχνης, όπως τον τρόπο καθορισμού και ερμηνείας της σκιάς και την επιλογή των θεμάτων. Το 1789 κέρδισε το βραβείο της Ρώμης με το έργο του Ο Ιωσήφ αναγνωρίζεται από τους αδελφούς του. Στο Όνειρο του Ενδυμίωνα, που παρουσίασε στο Σαλόν του 1792 (Λούβρο), έχει εγκαταλείψει το σπαρτιατικό ιδεώδες του Νταβίντ και εμπνέεται από το πνεύμα του Ρενέ ντε Σατομπριάν, όπως εξάλλου και στην Ταφή της Αταλά (1808, Λούβρο) και στην προσωπογραφία του Σατομπριάν (1809, Βερσαλίες). Το 1810 παρουσίασε την Εξέγερση του Καΐρου (Βερσαλίες) και το 1814 τις Σκηνές του Κατακλυσμού (Λούβρο). «Η ταφή της Αταλά», έργο του Γάλλου ζωγράφου Ζιροντέ Τριοζόν, εμπνευσμένο από το διήγημα «Αταλά» του Φρανσουά-Ρενέ Σατομπριάν. Μολονότι μαθητής του νεοκλασικού Ζακ Λουί Νταβίντ, ο Ζιροντέ Τριοζόν προοιωνίζεται, ακόμα και με την επιλογή των θεμάτων του, ορισμένες εξελίξεις της ρομαντικής τέχνης (Μουσείο του Λούβρου, Παρίσι).